Trnava trışkadan bir takım. Sadece gol yememe üzerine kurguyla sahaya çıkmışlar. Tipik Avrupa disiplini içinde kapasiteleri kadar mücadele ettiler. Ancak Fenerbahçe'yi gözlerinde büyütmeseler belki biraz daha cesur taktikle maça başlayabilirlerdi.
Fenerbahçe de onların mücadelesinden geri kalmadı ancak gole kadar malesef statik yaratıcılıktan uzak temposuz oyun gole kadar sürdü.
Zaten stres diz boyu maça başlamıştı Fenerbahçe. Üstüne bir de ilk yarı soyunma odasına ıslıklar altında gidince "eyvah" dedim.
Yanlız şu net, Trnava oyunu ne kadar yavaşlatmak istediyse Fenerbahçe tam tersi tempo verdi.
Bu arada Cocu ilk kez bu resmi maçta 4-3-3 oynattı onu da atlamayalım.
Sorun organizasyon eksikliği ve 18 içindeki beceri noksanlığıydı. Ta ki gole kadar. Sahanın en çalışkanı Slimani golcü tecrübesini çok iyi konuşturdu. Hele ikinci goldeki darbeli kafa vuruşu usta işiydi.
Ya aslında onu izleyince Fernandao'nun daha çalışkanı olarak görüyorum. Gollerden sonra da zaten maç 70. dakika da bitmiş oldu.
Skrtel dönüşüyle beraber savunmaya güven getirdi. Reyes bu rakip karşısında fazla sırıtmadı ama ağır olduğu görüntüyü henüz üzerinden atamadı.
Eljif bu takımda her zaman oynamalı. Makedon milli takımındaki özgüven ile bu geceyi rahat geçirdi ve bence SKIRTEL ve SLIMANI ile birlikte sahanın en iyisiydi.
Frey için bir şey diyemiyorum. Zamanla göreceğiz diyorum.
Ayew için ise, saklanarak oynadığını ve topla oynamayı çok sevdiğini, arada sırada yeteneğini ve kalitesini şöyle bir gösterip tekrar gizlendiğini söyleyebilirim.
Israrla yazmaya devam edeceğim konuya gelelim. Barış Alıcı bu gece havada karada sahada yer almalıydı. Slimani çıkmışken bu çocuğa şans vermek çok şık olacaktı. Merak ediyorum, ne zaman oynayacak.!
İhtiyaç vardı bu galibiyete. Rakip kötü de olsa Başakşehir maçına kadar sükunet adına çok ihtiyaç vardı. Ama Başakşehir hem Trnava değil, hem de bu Fenerbahçe'den fazlası var.
YORUMLAR