Genelde maç sonu analizleri teknik-taktik açıdan yazmaya dikkat ederim fakat bugün sahada öyle bir futbol iştahı vardı ki bu durumu görmezden gelmek sahadaki arzuya haksızlık olur. Ligde son şampiyon olunan 2013/14 sezonundan bu yana ilk kez sahadaki duruma isyan eden, hücum gücü geçen sezona göre kağıt üzerinde düşmesine rağmen pratikte hiç de öyle olmayan bir Fenerbahçe vardı. Belki de sezon başında, forvetteki son alternatif olarak düşünülen Ahmethan'la maça başlayan ama Alper Potuk ve Valbuena'nın ekstra performanslarıyla hücumdaki bu gediği kapatan Fenerbahçe, ilk golü yemesine rağmen bu şoku hemen atlattı ve son yıllarda alışık olmadığımız bir biçimde geriye düştüğü maçı kazanmayı başardı. Bu durum da ciddi anlamda Fenerbahçe'nin son yıllarda unuttuğu özelliğini hatırlamasına sebep oldu.
OYNAMA İŞTAHI TEKRAR KAZANILDI
Fenerbahçe rakibi 90 dakika sahasına mı hapsetti? Hayır. Sürekli hücum mu yaptı? Hayır ama oynama hevesini tekrar geri kazanan, Taraftarına gelecek adına umut veren bir takım görüntüsü vardı. İkinci devrede ise maçın kontrolünü ele alan ve değişikliklerle skoru da korumayı başaran ve son dakikalardaki birkaç bireysel hatanın dışında, takım savunmasında da sınıfı geçen bir Fenerbahçe vardı. Özellikle bu sezon Fenerbahçeli taraftarların da kadrolarına yazmadığı Alper Potuk ise sezonun en kritik isimlerinden biri olabileceğini gösterdi. Aykut Kocaman'ın ön alanda istediği baskıyı yapabilecek potansiyel oyuncuların başında gelen Alper, hücum gücünü de bugünkü seviyede sabit tutarsa, Fenerbahçe'nin aradığı 8 numarası rahatça olabilir.
YORUMLAR