"Küçük Fikret, sağdan martı gibi süzülüp gibi süzülüp şahane bir top ortalamış, topa Galatasaraylı Bülent ve Arif’in yanı sıra Fenerbahçeli Melih Kotanca, Müzdat Yetkiner ve ben (Halit Deringör) havaya çıkmıştık. Bu karambolde top, ceza sahası içinde sansar gibi bekleyen Taka Naci’nin önüne düşmüş ve Taka Naci, kalabalık arasından plasesini koyarak Osman’ın sağ tarafından topu ağlara yollamıştı. İşte bu gol onur golüdür, şampiyonluk golüdür…"
"Yıl 1950 Fenerbahçe, İzmir’de Altay ile oynayacak. Şampiyon olmamız için 4-0 ya da 8-1 kazanmamız gerek. Galatasaray bu nedenle şampiyonluğu çantada keklik görüyordu. Hatta maçlardan sonra görkemli masalar hazırlatmışlardı. Maçın sonu geldiğinde Altay karşısında 3-0 öndeydik.
Savunmadaki kuvvetli oyuncularımızı alıp Altay defansına yüklendik. Son saniyeler oynanıyordu. Geriden gelen topu bek Ahmet kaparak kaleye doğru sürdü. Hepimiz artık bu gol diyoruz. Ama olmuyor. Ahmet kaleci Varol ile karşılaştığı anda ayağını yere vuruyor. Bu kaçan gol sonrası tüm takım Alsancak’ın taşlı zemininde kafalarını yere vuruyordu.
Tam oyun bitti derken bir korner oldu. Korneri Ordulu Cemal kullandı. Havadan gelen topa 4-5 kişi bir kartal gibi saldırdık ve top rahmetli Samim Var ve Kamil’in kafasından Altay filelerine girdi. Saha toz dumana karışmış ve tribünler ayağa fırlamıştı.
Tabii bu arada Galatasaraylıların İstanbul’da kurdukları sofraların ne hale geldiğini görememiştik ama tahmin etmiştik. Tam otobüse çıkarken olaylar çıktı. Kulaktozuma yediğim bir taş ile dünyam karardı. Gözümü doktorların arasında açtım. Bana taş atan kişiyi 87 kilo dünya ikinci Muharrem Candaş yakalamış ve turşusu çıkana kadar adam akıllı dövmüş…"
O GÜNKÜ EMEKLERE DEĞER VERİLMELİ
Bu alıntılar Halit Deringör’ün Fenerbahçe Cumhuriyet’i ve Cumhurbaşkanları kitabından. Büyük emekler, büyük çabalarla taşlı zeminlerde kazanılan şampiyonluklar bugün yok sayılıyor. Ne o gün harcanan emekler, ne kazanılan şampiyonluklar, ne elde edilen zaferler bugün geçerli değil.
Ne hikmetse 1959 yılında birileri çıkmış ve "Profesyonel lige geçiyoruz. Tüm şampiyonluklar sıfırlanacak" demiş ve bu herkes tarafından kabul edilmiş. Lefter’lerin, Halit Deringör’lerin, Turgay Şeren’lerin, Hakkı Yeten’lerin kazandıkları boşa gitmiş…
Bugün bir kısım Fenerbahçeli çabalıyor. Hakkımız ve alınterimiz olan şampiyonlukları verin diyorlar. Tam 9 şampiyonluk kelimenin tam anlamı ile hiç edilmiş. Sadece Fenerbahçe’nin değil. Beşiktaş, Galatasaray, Gençlerbirliği ve daha bir çok kulübün şampiyonluğu elden gitmiş…
İLHAN CAVCAV'IN SÖZLERİ
Bu konuyu rahmetli İlhan Cavcav’a sormuştum. "İlhan Başkan bu şampiyonluklar neden yok sayılıyor demiştim. Sizin de iki şampiyonluğunuz var" diye eklemiştim.
İlhan Cavcav bu soruma yanıt olarak şunu söylemişti: "Eğer bu şampiyonluklar verilirse yayın ihalesinden Fenerbahçe 9 milyon Dolar fazla kazanacak, neden bunu onlara verelim ki?"
YAYIN LESİNDEN PAY VERİLMESİN
Kısacası işin temelinde yine ekonomi var. O zaman benim önerim şu; madem para nedeniyle bu şampiyonluklar verilmiyor. O zaman o yıllara ait şampiyonluklara yayın ihalesinden pay verilmesin ve hak edilerek kazanılan bu şampiyonluklar verilsin…
Ne ceza sahasında bir sansar gibi bekleyen Taka Naci’nin o şampiyonluk golü boşa gitsin, ne Alsancak’ın taş zemininde kendini yerden yere vuran Halit Deringör’ün, Lefter’in, Melih Kotanca’nın emekleri boşa gitsin…
Bugün Halit Deringör dışında neredeyse hiç biri hayatta olmayan bu adamların kemiklerini artık sızlatmayın…
YORUMLAR