Fenerbahçe çok hırslı bir kulüp

Fenerbahçe’nin başında EuroLeague şampiyonluğu kupasını kaldıran Koç Zeljko Obradovic, Hürriyet gazetesi yazarı Ayşe Arman’a verdiği röportajda çarpıcı açıklamalar yaptı.

Sırp teknik adamın hem profesyonel basketbol yaşamı, hem de özel hayatı ile ilgili açık yüreklilikle konuştuğu samimi röportajdan dikkat çeken bazı soru ve cevaplar şöyle:

“Bir Fenerbahçeli olarak, size teşekkür ediyorum. Sonunda bizi de Euroleague şampiyonu yaptınız! Siz, basketbol tarihinin en önemli koçlarından birisiniz. Beş farklı takımla, Euroleague Şampiyonluğu! Nedir sırrı, formülü? Sadece çalışmak ve disiplin bunu açıklamaya yeter mi?”

“Yetmez! Takımın kimyası önemli. Bir olmak, bütünleşmek. Gerçekten takım olmak yani. Ama bu uyumu yakalamak, bu kimyayı oluşturmak hiç kolay değil. Adım adım inşa ediyorsunuz. İşte benim varlık sebebim, bu kimyayı yaratmak. Bunun için varım...

“BANA 24 SAAT ULAŞABİLİRLER”

Açık ilişki kuruyorum, son derece şeffafım. Ve tek ideale kanalize oluyoruz, hepimiz o ideal için çabalıyoruz. Bana 24 saat ulaşabilirler. Hepsi, benimle her konuyu konuşmakta serbest. Tartışmakta da. Ama tabii son karar benim. Aramızda büyük bir güven ve saygı var. Hayatım burada geçiyor. Hep ofisimdeyim. Hep ulaşılabilir haldeyim. Ama şu var, oyuncu seçerken, sadece yeteneğe bakmıyorum, karaktere de önem veriyorum...

Önemli olan takımdır. Ben bile önemli değilim. Başarı nasıl geliyor zannediyorsunuz. Hiçbir şey, tesadüfen olmuyor. Burada bazı kurallarımız var ve hiç kimsenin bu kuralların dışına çıkmasına izin vermem. Koçun görevlerinden biri, takımın bütünlüğü, ruhunu korumaktır. Ben de öyle yapıyorum. Gözüm gibi bakıyorum takıma. Ben de kurallara uyuyorum. Herkesin de uymasını bekliyorum.

“DEĞERLİ BİR HAYAT BİLGİSİ…”

Bende değerli bir hayat bilgisi var... Geçmişi unutup, geleceğe bakmak! 24 saat bile olsa, geçmiş geçmiştir, geçmişin zaferleriyle yaşayamazsın, hep geleceğe bakacaksın!”

“Hırslı bir insan mısınız?”

“Her zaman! Fenerbahçe’ye gelmemin nedenlerinden biri bu. Çok hırslı bir kulüp. Avrupa Şampiyonu olmak istediklerini belirttiler. Hırs olmadan bırak sporu, hayatın kendisi sıkıcı! Eğer hırsınız yoksa hayatın ne anlamı olabilir ki? Oyuncularıma diyorum ki, “Aramızdan biri, bir kıza âşık olursa ne olur? Bu kız için her şeyi yapmaya hazır olur değil mi? İşte o kız yerine basketbolu koyun. Âşık olun basketbola! Onun için her şeyi yapın!”

“Güzelmiş... Ya gerçekten âşık olursa oyuncularınız, konsantrasyonları mı bozuluyor?”

“Tabii o da oluyor. Özellikle genç oyuncularda. Ama dengeyi kurmak zorundalar. Hayat dengesi çok önemli. Bazen maçlardan önce otele gidiyoruz. Bazılarının kız arkadaşı geliyor ve oyuncular bana soruyorlar. ‘Koç, evde kalabilir miyim? Kimse bilmeyecek.’ Bence tamamdır. Niye olmasın? Bu onu mutlu edecekse... Sahada mutsuz oyuncu görmek istemem. Ama sahada bütün performansı isterim...”

“Nasıl bir ailede yetiştiniz?”

“Varlıklı olmayan bir ailede. Zor şartlar. Sıkıntılar. Babamı 14 yıl önce kaybettim. Annem hayatta, Sırbistan’da küçük bir şehirde yaşıyor. Ona bakan kuzenlerim var. 77 yaşında, çok hareket etmeyi sevmiyor. Her fırsatta yanına giderim, yazları mutlaka 10 günü onunla geçiririm.”

“Basketbola başladığınızda sizi desteklediler mi?”

“Annem her zaman destekledi. Küçükken her antrenmandan sonra elleriyle beni yıkardı.”

“Yaşamınızda basketbol kadar iyi bildiğiniz başka ne var?”

“Anadilimde çok sayıda şarkı biliyorum. Arkadaşlarımla, canlı müzik yapılan yerlere gitmeyi çok seviyorum. İşimin dışında müzik beni çok mutlu ediyor.”