Kararımı sezon sonunda vereceğim

,Bugün Basketbol Süper Lig’nde Beşiktaş Sampo Japan’a konuk olacak Fenerbahçe’de herkes sezonu çifte kupayla kapatmayı düşünürken, takımın sayı yükünü sırtlayan Sırp yıldız Bogdan Bogdanovic aylık spor dergisi Socrates’e verdiği röportajda ilginç açıklamalar yaptı. 

İşte Fenerbahçe’nin yıldızı Bogdan Bogdanovic’in röportajından kesitler…

1990’larda Yugoslavya’da büyüyen bir çocuk olarak, hafızanda hangi anlar yer etti?

“Küçük bir evde yaşıyorduk, Belgrad’ın 10-15 kilometre yakınlarında.  Oturduğumuz yerin yakınlarında bir yere pencerelerimizin camlarını indiren bomba düşmüştü. Sadece onu hatırlıyorum. Gerisi ise bulanık. Annem çok korkmuştu. Karadağ kökenlerimiz olduğu için, Belgrad’dan ayrılarak güneye daha güvenli bir yere gittik. Savaş bittikten sonra dokuz yaşında Zvezdari’de basketbola başladım. Kısa süre içinde de yine Belgrad’daki bir kulübe, Zitko’ya geçtim”

Partizan’dan ayrılış sürecine dair çok şey yazıldı. Bir sezon daha kalmaya söz verdiğin halde gittiğini söyleyenler oldu. Fenerbahçe’ye transferini anlatır mısın?

“Partizan’da her iki senede bir takımın yarısı değişir. Benim ayrıldığım sezon da öyleydi. Bertans, Milosavljevic, Westermann, Musli, ben. Herkes satıldı. Partizan, yapı itibarıyla Fenerbahçe, Barcelona, Real Madrid gibi kulüplerden çok daha farklı. Yönetimler çok daha farklı işliyor. Öncelikler başka. Ben de bir geçiş dönemine denk gelip çıkış şansı yakaladım. Her ne kadar Partizan’da yaşadığım bazı şeyler için ‘Keşke öyle olmasaydı’ desem de bunun çok da üzerinde durmak istemiyorum. Dule’nin bende emeği çoktur. Onla çalıştığım için şanslıydım. Ardından karşıma Zeljko Obradovic çıktığı için daha da şanslıydım”

Vujosevic’in ağır yaptırımlarından bahsettik. Her ne kadar o ayarda olmasa da aynı basketbol okulundan çıkmış Zeljko Obradovic’in de altını çizdiği, “Eğer bir oyuncuya bağırmıyorsam burada bir sorun vardır. Ben onu, kendi iyiliği için azarlıyorum” felsefesi, bazen nefessiz bırakmıyor mu? Nasıl düşmeden, kırılmadan, motive kalabiliyorsun?

Amaç belli. Provoke etmek, oyuncunun kırılmamasını sağlamak. Elbette kolay değil ama bir eşik var. Orayı geçtikten sonra insan her şeyi daha iyi anlıyor. Obradovic, neden benim kötülüğümü istesin ki? Tek yaptığı, beni, hatta tüm takımı kışkırtmaya çalışmak. Bunun da amacı, en kötü durumdayken bile herkesin içindeki pozitif enerjiyi bulabilmesini sağlamaktır. Oyuncuları her daim hazır tutmaktır. Onun için EuroLeague, lig ya da kupa maçı fark etmez. İşte bu yüzden hep sinirli”

Koç Obradovic, 100’den fazla hücum setinizin olduğunu itiraf etmişti. Ezberlemek ne kadar zor?

“3’e 0 ya da 5’e 0’larla setlerin çok fazla üstünde duruyor Zeljko. O şekilde sürekli tekrar edip ezberliyoruz. Birçok set, zaten diğerinin devamı. Bazen üç-dört ay boyunca hiç görmediğimiz setleri koçun antrenmanda tekrar önümüze getirdiği oluyor. ‘Hadi, şunu oynayın’ diyor ama en az birimiz elbet unutmuş oluyoruz. Kostas ve Bobby’le aramızda konuşmamıza rağmen bir seti beş farklı beyin oynadığından, bu durum hep başımıza geliyor. En az bir fire veriyoruz. Ben aklımda tutmaya çalışıyorum. Bazen bireysel antrenmanlarda, ‘Bu seti çok kullanıyoruz, şuradan çıkıp attığım şutları daha sıkılaştırayım’ dediğim de oluyor”

Peki Kobe Bryant’ı idol bellerken bir yandan da oyununun ondan izler taşıması için çaba sarf ettin mi? Kobe’nin orta mesafe ya da sırtı dönük oyunda Jordan’dan kopya çekmesi gibi. 

“Belki, çok küçükken. Bu bahsettiğim şut mekaniğinin oturmasında Kobe’yi fazla izlemenin bir payı var. Onun haricinde, taklit etmeye çalıştığımı söyleyemem. Sadece izliyorum. Mesela yakın zamanda oynadığı bir Toronto maçı. 2013 olması lazım. Her birinde çok zor pozisyonlarda olsa da, üst üste üç üçlük isabeti bularak maçı uzatmaya taşımıştı. Lakers’ın sürekli geriden geldiği bir maçtı. Kobe’nin klasik performansları sorulduğunda akla ilk gelenlerden biri olamaz ama benim için özeldi”

“Sezon bitince Fenerbahçe’ ve Sacramento ile oturup konuşacağız” demiştin. EuroLeauge şampiyonluğunu kazanmış olmak, hedefe ulaşmak, kararında yer eder mi?

“Hayır, hayır… Sezon sonunda karar vereceğim. Vlade bana hiçbir zaman baskı yapmadı. Bunun için ona minnettarım. Durumumuzu çok iyi biliyor. ‘Bogdan seni burada istiyoruz. Ama pozisyonunu anlıyorum, sen işini yap. Zamanı gelince, ben yanında olacağım. Merak etme sana baskı yapmayacağım’ demişti. Ona güveniyorum”

Dejan Bodiroga’nın, “Burada kalıp Avrupa’nın kral olmayı seçtim” görüşüne sempatin var mı? Kısa süreli de olsa NBA’i deneyen ama esas mesaisini Avrupa’da harcayan Predrag Danilovic, Aleksandar Djordjevic veya okyanus ötesine hiç gitmeyen Bodiroga… Bu kıtada ‘süper yıldız’ statüsüne ulaşmak, bu oyuncularla anılmak, senin için yeterli olur mu?

“Buna sempatim var. Bir kötü seçim, kariyerinizi hiç istemediğiniz bir yönde etkileyebilir. Ben şu anda halimden çok memnunum. Geleceğin nasıl olacağını bilmiyorum ama dikkatli olmalıyım. Her sezon sonunda seçeneklerimi değerlendireceğim. Oturup bakacağız”