Maçtan önce Bağdat caddesindeydim. Eskiden maç günü caddede çubuklu formayla insanlar kaldırımları doldururlardı. Kafeler, restoranlar cıvıl cıvıl olurdu. Maalesef o günler mazide kaldı. Yolda maçla ilgili 3-5 kişi hariç kimseyi görmedim.
Güzel havaya rağmen statta 12.000 seyirci vardı. Maç Kayserispor maçı dizilişiyle başladı.
Lens babasını kaybetmesine ragmen geri dönüp maça ilk 11 de başlayarak takdir kazandı. Oyun olarak da sahada istekli birkaç oyuncudan biriydi.
Ozan Topal ve De Souza yine fazla pozisyon üretemediler. Özellikle Ozan için hep söylediğim şey şut çalışmasıydı. Fakat hiçbir gelişme yok. Bence kendisi de Topal’la yanyana oynamak istiyor. Topal 4. golünü atarak kariyer rekoru kırıyor... Ama Ozan ofansif ortasaha oynadığında yetersiz kalıyor. Ozan'dan da beklenen o kadar zaten. Daha fazlası insafsızlık olur.
70. Dakikadaki RVP, Sow değişikliğine kadar Osmanlıspor 3-4 pozisyona girdi. Fenerbahçe’den daha net pozisyonları vardı. Onlarda da beceri sorunu vardı. Webo'nun oyuna girdiği an Fenerbahçeliler için maçın en güzel anıydı. Şampiyon olunan senedeki verdiği katkılar anılarda canlandı.
Maçın son 20 dakikası tribünlerdeki karışıklık ve takımın baskısı arttı. "Yönetim istifa" sesleri ile beraber pozisyon sayısı da arttı.
Uzatmalarda gelen Lens ortasında gelen Topal’ın golü 3 puanı getirdi. Topal golden sonra sevinirken zaten topu elle aldığını biliyordu. O yüzden gole fazla sevinemedi. Bence de gol kararı yanlıştı. Neticede Fenerbahçe için Türkiye Kupası'nı almak Avrupa Ligine gitmek için daha önemli bir kulvar haline geldi.
Geriye 11 hafta kala kulüp için önümüzdeki sezon belirsizliği çok can sıkıcı. Şimdiden duruma hakim olabilecek bir yönetim var mı. Doğrusu emin değilim. Bu konu kalan maçlarda alınacak skorlarda daha önemli. FFP den dolayı seneye yapılabilecekler çok sınırlı. Kaybedilecekler ise çok fazlası...
YORUMLAR