“Hakem de insandır, hata yapabilir.”
“Futbol, hatalar oyunudur.”
İkisini bir araya koydunuz mu, “bilinçli hata” yapan hakemleri kollamanın “kalıcı formül”ü bulunmuş oluyor.
Niye “hakem” de, bir başka uğraştan biri, sözgelimi “öğretmen, doktor, yargıç” değil?
Biliyorum, yukarıdaki o iki kalıplaşmış sözü sloganlaştıranlar ve onlar gibi düşünenler, verdiğimiz örneklerin ilgisiz olduğunu söyleyebilirler.
Varsın, söylesinler.
Olumsuzluklara, kendi çıkarlarına uygun düştüğü için itiraz istemeyenler, “yol kesen” ya da “yol verenler”in cezasız kalmasını isteyenler, elbette ki, MHK de değişmesin, VAR da olmasın derler.
İstesinler, desinler; gün gelir, söyledikleri kendi yakalarına yapışır!
****
İçeriye öyle, dışarıya böyle davranmak…
Tam da bize özgü, her şey benden sorulur misali..
Ukrayna-Türkiye maçını yöneten hakemlerle ilgili TFF Başkanı Yıldırım Demirören ve patronlarına arka çıkanların söyledikleri ibretlik!.
“Bilinçli hata” yaptıklarına inandığımız için “özel ve yetkili” dediğimiz hakemleri sonuna kadar savunanlar, “Hakem de insandır, hata yapabilir”e sığınan başta TFF Başkanı Yıldırım Bey, Ukrayna-Türkiye maçının hakemleriyle ilgili söyledikleriyle sınıfta kaldı.
Oysa Yıldırım Bey, dediklerinde haklıydı:
"Birinci gol ofsayt, ikinci gol aut, verilmeyen kırmızı kart ve bir de Cengiz'in verilmeyen penaltısı var. (…) Kendi aramızda da konuştuk. (…) Hakemlerle ilgili şikâyetlerimizi ileteceğiz. (…) Özellikle sağ taraftaki yardımcı hakemin hareketleri hoşumuza gitmedi.”
Haklı olmak, soruların yolunu tıkamaya yetmez:
Hakemlerden yakınan ve onları UEFA’ya şikâyet edeceğini dillendiren Yıldırım Bey, benzer “hata”ları işleyen hakemlerini nasıl koruduğunu, eleştirenlere “bol keseden” nasıl cezalar kesildiğini nasıl unutur?
Başta İspanyol Fernandez Borbalan’ın Cüneyt Çakır’lardan ne farkı vardı?
İşte, işine gelince öyle gelmeyince böyle davranan, sınıfta kalır!
(Ama her şey bitmiş değil, kurul hakkı var; “Ben içeride çok yanılmışım” derse, kurul, olumlu karar verir!)
******
"Hakem de insandır, hata yapabilir.”
Bu, hakemleri kolluyor gözükse de, aslında, hakemlerin eylemlerinden yararlananlara hizmet ettiği, hakemleri başkalarına hizmet ediyor durumuna soktuğu için, asıl tehlike buradadır.
Daha düne kadar, hakemler sahada birilerini “doğrar”, birilerini “kollar”ken susanlar, susmakla kalmayıp el ovuşturanlar, rakip sayılanın “doğranma”sı nedeniyle sevindirik olanlar, "ucu" kendilerine dokununca vaveyla ediyorlarsa…
Bunlara nasıl hak vereceksiniz?
Düne dönerek, başkalarına yönelik “doğrama”, kendilerine yönelik olanlarda “kollama” olduğunu söyleme cesaretini gösterirlerse, "hakkın en büyüğü"nü vermek değil, vermek zorunda kalırsınız.
Ama öyle bir durum yok, olması da mümkün değil!
O zaman?
“Futbol hatalar oyundur” diyenler, aslında “hakem hataları”ndan yararlanan, “hata”ların hep kendi çıkarlarına uygun olmasından yanadırlar.
Öyleyse…
Son söz:
Adil olmayan kararlardan beslenen ve güçlenenler, gün gelir, ucu kendilerine dokunduğunda isyan ederlerse, inandırıcı olamazlar.
YORUMLAR